Gedichtenbundel
 

Start
Wie is Mireille?
Fotoalbum
Mijn Galerie
Gedichtenbundel
De Speelkamer
Songboek
Schoolbord


Gedichten, gedichten, gedichten.....

In deze bundel vind je een selectie van een hele berg gedichten die ik heb geschreven in moeilijke periodes van mijn leven, maar ook op momenten dat ik anderen een hart onder de riem wilde steken, me begaan voelde met mijn kinderen op school of gewoon in een balorige bui was, lees maar en geniet (of niet).


"I am your angel" van RKelly en Celine Dion Klik hier als je een lekker oubollig candle-lightmuziekje op de achtergrond wilt horen, kies bij  het downloaden voor:"Bestand openen vanaf huidige locatie".

Inhoudsopgave:

Je kunt het!!!
Dat staat vast
Je kunt het!!!
Haal alles uit de kast
Stap over die drempel
En ga aan de slag
Zodat je na de tijd
Kunt kijken met een lach
Naar wat je hebt gedaan
Wees trots en zeg erbij:
“Zo wil ik in het leven staan!!”

YES IK BEN EEN KEI!!

 



Hoera

Ik zie de nieuwe wereld
in al haar ochtendgloren
Ik voel de zon op mijn gezicht 
en ben als nieuw herboren
Ik steek mijn hoofd door 't vensterraam
En schreeuw de mensen na:
Lieve mensen, 'k ben zo blij
Hoera, dat ik besta!!

 

Reis van Veiligheid

Elke plek moet veilig zijn
Zonder angsten, zonder pijn
Een reis waar ieder aan begint
Als ongeschonden zuiver kind

Wat onderweg is misgegaan
Doet jou nu hulpeloos daar staan
Soms kruip je weg, soms wil je dood
Je voelt je klein, maar houdt je groot

Kom pak mijn hand, drijf weg met mij
Samen veilig, samen vrij

Vol vertrouwen op jouw kracht
Waar 't leven veilig op je wacht!

Voor Irma
(zij pleegde zelfmoord op 28 april 2006)

Ik had het willen zeggen:
Welkom thuis in deze stad
In het land van bloed en tranen
Waar je alles hebt gehad
Welkom in je slechtste dromen
Welkom in een dof bestaan
Welkom, jij mocht hier ook komen
Het geeft niet wat je hebt gedaan

 Of je anderen ooit pijn deed
Ze gekwetst hebt, hart en ziel
Of je haat met pijn verward hebt
Of je van je voetstuk viel
Welkom in mijn kille armen
Ruik de lont, de bom, het kruit
Ooit zou toch je hart verwarmen
Leg je hoofd neer, rust maar uit

Weg met woorden als “vergeven”
En vergeten deed je niet
In het land van melk en honing
Was geen plaats voor jouw verdriet
Jij was welkom met je tranen
Stenen lagen op je pad
Toch moest je een weg gaan banen
Naar het hart van deze stad

Dromen over blauwe wolken
Liggend in het groene gras
Nooit vergeten dat jij vroeger
Nog een heel klein kindje was
Zonder schuld en zonder boete
Kijken naar dat schilderij
Lopend op je blote voeten
Langs de kuilen in de wei

Oh wat zou 'k dat graag nog zeggen
Tegen alles in je hoofd
Voelen dat het leven goed is
Had je hart dat maar geloofd.
Dat jij geen schuld droeg aan je zonden
Andermans verdriet en pijn
Zou je zonder deze wonden
Boven wel gelukkig zijn?

Kom bij mij

Jij wilt niet groeien
Zolang je leven uit tranen bestaat
Jij wilt niet groter worden
Zolang de wereld je niet met rust laat
Maar meisje met je blonde haren
Ook al wil je niet verder en de pijn in jouw hart bewaren
“Nu” is niet “het verleden” en echt we moeten door
Ook al zit je nog vol herinneringen
En vraag je je af: waarvoor…

Jij wilt me niet geloven
Als ik zeg dat het beter gaat
Terwijl in je buik die zware steen
Steeds de pijn van vroeger verraadt
Maar meisje met je blauwe ogen
Ook al ben je beschadigd, misbruikt en bedrogen
Het verleden was vroeger, echt het is voorbij
En meisje, je moet goed onthouden:
Je kunt altijd terecht bij mij….

 

 

Sporen van een kind

Jij hebt de wereld in je hand
Jij kunt het beter maken
Niet als de mensen aan de andere kant
Die hun ruzie en oorlog niet staken

Jij draagt de liefde in je hart
JIJ kunt mij laten leven
En met een teken van een hand
Kun jij het verder geven

Jij kunt bouwen aan een toekomst
Zodat over honderd jaren
Onze mensheid nog bestaat
Jij kunt de aarde sparen

Net als wij samen op het strand
Waar ik ook ga, waar ik ook sta
Je ziet MIJN stappen in het zand
En JIJ laat ook je sporen na

Blijf lopen, draag de wereld mee
Laat je stem maar horen
Zodat over honderd jaar misschien
Men nog loopt in jouw sporen...

Terug naar de Inhoudsopgave

Les over de waarde van liefde

Het subtiele verschil tussen een hand vasthouden en een ziel ketenen
Leert je dat liefde niet betekent: leunen
En gezelschap betekent niet: veiligheid
Je begint te leren dat kussen geen contracten zijn
En cadeautjes geen beloftes
Je begint je afweer te accepteren
Met je ogen open en je hoofd opgeheven
Net de gratie van een vrouw
Of de integriteit van een man
En niet met de pijn van een kind
Je leert al je wegen te bouwen op vandaag
Omdat morgen de grond te onzeker is voor plannen
Na een tijdje zul je leren
Dat zelfs de zon je zal verbranden als je te veel vraagt
Beplant je eigen tuin
Decoreer je eigen ziel
In plaats van te wachten tot iemand je bloemen komt brengen
Want dan leer je dat je werkelijk kunt verdragen
Dat je werkelijk sterk bent
Dat je van waarde bent
En je leert
En je leert
En je leert...
Van elke fout
Om uiteindelijk lief te hebben 
En te voelen dat een mens van je houdt!
Terug naar de Inhoudsopgave

                          
 Zoals ik ben

Je kunt me niet leren
Mezelf te respecteren
Je kunt alleen maar oprecht
Jezelf zijn... en echt
                                       En mij zoals ik ben accepteren

In een hoekje

In een hoekje van de wereld
Zit een hele kleine meid
Vastgeklonken aan haar dromen
Vast in de vergetelheid

In dat hoekje van de wereld
Staart ze zich voortdurend blind
Blind op al haar mooie dromen
Zie haar dat vergeten kind

In een hoekje van de wereld
Zittend naast een zwarte boom
Met de dood als enig handvat
Leven is een toekomstdroom

In een hoekje van de wereld
Ach, dat hoekje is zo klein
Kan ze letterlijk niet groeien
Wanneer zal ze groter zijn?

In dat hoekje van de wereld
Hoopt een kind dat jij haar ziet
Maar de wanhoop is dit kleintje
Vastgeketend aan verdriet

In een hoekje van de wereld
Waar geen vlinder zich ontpopt
Kan een meisje niet meer groeien
De angst heeft haar diep weggestopt

 

 

                   

Mijn wensen zijn:

Dat je vrede en rust mag vinden in een wereld die je niet altijd zult begrijpen.

Dat de pijn die je hebt gekend en de conflicten die je hebt ondergaan je kracht mogen geven om elke nieuwe situatie in je leven met moed en optimisme in de ogen te kunnen kijken. Altijd wetend dat er mensen zijn die liefhebbend en begripvol zijn, wanneer je je op het allereenzaamst voelt.

Dat je mag ontdekken dat er genoeg goedheid in anderen zit om te geloven in een wereld van vrede.

Dat een vriendelijk woord, een helende aanraking, een warme glimlach jou elke dag van je leven zal raken en dat jij deze geschenken net zo door zal geven als jij ze hebt ontvangen.

Herinner de warmte van de zon als de storm oneindig lijkt.

Leer díegene liefde die alleen maar haat kennen en laat deze liefde jou omhelzen als je de wereld instapt.

Dat de lessen van diegene die jij bewondert een deel van jou worden, zodat jij er ten allen tijden een beroep op kunt doen.

Onthoud dat het leven van diegenen die jij hebt aangeraakt en diegenen die jouw leven hebben aangeraakt altijd een deel  van jou zijn, zelfs al waren de ontmoetingen minder dan jij had gewild. De inhoud van deze ontmoetingen zijn belangrijker dan de hoeveelheid of de vorm.

Dat je niet betrokken raakt bij materiële zaken, maar dat je in plaats daarvan de onmetelijke waarde van de goedheid in je hart koestert.

Vind elke dag tijd om de schoonheid en de liefde in de wereld om je heen te zien.

Realiseer je dat elke persoon onbegrensde mogelijkheden heeft, maar dat iedereen anders is op zijn/haar eigen manier.

Wat jij voelt als een gebrek in jouw aandacht voor anderen, zal in andere ogenblikken worden gecompenseerd, zonder dat je het misschien zelf beseft.

Wat jij voelt als een gebrek uit het verleden, zal één van jouw krachten worden in de toekomst.

Dat je je toekomst zult zien als eentje gevuld met beloftes en mogelijkheden.

Leer alles te zien als een waardevolle belevenis.

Dat je innerlijke kracht mag vinden om je eigenwaarde vast te zetten in jezelf en niet afhankelijk te zijn van andermans oordeel of prestaties.

Maar bovenal:

Dat je je altijd geliefd zult voelen door jezelf én anderen en dat je anderen ook lief hebt om de waardevolle persoon die zij in wezen zijn.Terug naar de Inhoudsopgave

Levensweg

We lopen naar het oneindige 
En kijken niet achteruit
Langs de weg staat een boom te leven
Die zo juist zijn bloesems ontspruit
Geen mensen komen we tegen
En toch zijn we niet alleen
Uit de hemel valt zachtjes de regen
Een vogel vliegt stil om ons heen
Rustig begint het te waaien
De wind blaast ons nieuw leven in
Zie de wolken geruisloos zwaaien
Deze weg is symbool van 't begin
Een begin zonder praten en zwijgen

Zonder dat moeizame getob
Probeer niet het onmogelijke te krijgen
Maar zoek steeds de zijpaadjes op!

Ik herken iets in jou

Er is iets in jouw ogen dat me raakt
Ik ben warm gekleed, jij voelt als naakt
Al versta ik niet jouw taal
Jouw ogen vormen mijn verhaal
Ik ben rijk, jij voelt zo arm
Jij bent zo koud en ik zo warm
Jouw hart sprak: Geef…… en je bleef steeds geven….
Jij gaf mij hoop en sterker leven
Jouw ogen diep in mijn gedachten
Maken los waar ik op wachtte
Liefde intens, heel diep in jou
Jij gaf het aan mij,je leven zo trouw
Maar waar bleef jij, zo nietig en klein?
Waarom voelt het alsof jij er niet mag zijn?
Met mijn ogen op jou gericht
Zie ik mezelf in jouw gezicht
Heb enkel tranen voor jouw verdriet
Jij draagt de littekens… die niemand ziet.


Muziek... 
(Geschreven voor mijn afstudeerscriptie)

Help me te leven, op eigen benen te staan
Want grote mensen, ik kan de wereld niet aan
Mishandeld, gepest, uitgescholden voor gek
Ouders gescheiden en ik heb geen eigen plek

Ik ben toch een mens van vlees en van bloed?
Van binnen beschadigd, van buiten niet goed
Isolement, in mezelf gekeerd
Dom, psychisch gestoord, want ik heb niets geleerd

In mijn hoofd iets geknakt, vertrouwen geschaad
Ik krijg geen contact bij therapie heb 'k geen baat

Maar hoor ik muziek, een subtiele melodie
Dan is het net of ik de hemel weer zie
Dan kom ik langzaam mijn donk're hoekje uit
Enkel en alleen door dat wondere geluid

Het Fluisterparadijs

Kijk niet naar boven
Zwijg niet, maar wees wijs
Spreek en je zult de weg zien
Naar het fluisterparadijs
Luister naar de stemmetjes
Voel de handjes in je haar
Zie de kleintjes vrolijk lachen
En spelen met elkaar

Kijk maar eens voor je
En fluister hun woord
Waarvan zij zeker weten
Dat ze ooit worden gehoord
Bewonder hun gebaren
Zie ze woelen in het zand
Wees niet bang om ze te voelen
Kom lief, pak ze bij de hand

Sla je armen om hun middel
Geef je hart een nieuwe kans
Nee, ze zullen niet meer vluchten
Kijk dan naar die mooie glans
Hoor hun stemmen praten, zingen
Wees gerust en ga op reis
Neem ze mee om uit te rusten
In het fluisterparadijs…

Terug naar de Inhoudsopgave

Stil leven

Wie zegt dat dit jouw huis is?
Waar jij in mag wonen?
Wie zegt dat jij de baas bent
De baas in al je dromen?
Wie doet al die dingen die jij
Eigenlijk niet wil?
Wie zorgt voor al het zwijgen?
Wie maakt jouw leven stil?
 

Meisje in de spiegel

Het meisje in de spiegel
Haar ogen grijs en koud
Het meisje in de spiegel
Zegt dat ze van je houdt
Het meisje in de spiegel
Haar haren lang en mooi
Het meisje in de spiegel
Gevangen in een kooi

Kleine meid

Kleine handjes, kleine voetjes
Oogjes dicht, slaapt oh zo zoetjes
Kleine meid in dromenland
Al je zorgen aan de kant

Kleine meid wil zo graag spelen
Met een ander koekjes delen
Kleine meid heeft zo'n verdriet
Want echt spelen kan ze niet

Nooit geleerd: van poppen hou'en
Nooit geleerd: met blokken bouwen
Altijd keurig in de pas
Nooit een keertje "wildebras"

Kleine meid met wilde dromen
Heus jouw tijd zal ook wel komen
Droom maar fijn, wees niet zo bang
Echt het duurt niet meer zo lang!

Wakker worden

Wakker worden in je hoofd
In de schijn van het vage licht
Opeens in de spiegel jezelf kunnen zien
Ramen gaan open, deuren dicht
Dromen verhelderen
Contacten vergaan
Een bord met jouw naam erop
Symbool van jouw bestaan
In het zwart van jouw geheugen
Valt er opeens een straal
Opeens is er betekenis
In de puzzel van jouw verhaal

Leer me......

Vertel me een sprookje
Zodat ik kan slapen
Vertel me een verhaaltje
Om weg te vluchten van pijn
Vertel me over verre landen
Waar mensen feestjes vieren
Vertel me over kinderen
Die heel gelukkig zijn

Leer me dan te tekenen
En zingen en ook lachen
Leer me anderen te helpen
Lief te hebben, heel de dag
Leer me te kijken met andere ogen
Naar een wereld van mensen
Vol vreugde en kleur
Vol blijdschap en een lach!

Laat me vergeten
Dat mensen niet deugen
Ik wil het niet weten
Niet bang zijn, niet boos
Geen kwade gedrochten
Geen lelijke monsters
Maar laat me leven
Gewoon vrij en zorgeloos…

Terug naar de Inhoudsopgave

De nieuwe kerk

Een grote stille ruimte
Kale stoelen, versleten planken
Hier komen de mensen om God te danken
Ze lopen naar binnen
Gaan zitten, gaan staan
Om na een dienst weer naar huis toe te gaan

Nu kun je kijken naar de goudgele zon
Die schijnt door de ramen
Op de vloer en het plafond
Op pasgeverfde muren
Op het fris nieuwe hout
Het zal niet lang meer duren
Dan vergeet je al het oud
De glans van het nieuwe
De rust die het geeft
Hier voel je warmte
Hier voel je dat je leeft!

Terug naar de Inhoudsopgave

Stilstaan

"Stilstaan", het lijkt zomaar een dom woord
Maar als je werkelijk stilstaat, dan raast het leven voort
Sta eens even stil bij die ene bloem die bloeit
En denk eens heel goed na, waarom toch alles groeit

Ik wil ook alsmaar verder dan ik zou kunnen gaan
Soms dan lijkt het net alsof 'k niet stil zou kunnen staan
In de wereld om me heen, staat niemand zomaar stil
En ik haast me met hen mee, ook als ik het niet wil

Ik ren van hot naar her en telkens ben ik moe
En als ik dan wil stoppen, weet ik niet meer hoe
Ik vraag me zo vaak af: waarom toch en waarvoor?
Maar hoe 'k ook tracht te remmen, het leven raast maar door....

 

Levende bloem

Als een bloem haar blaadjes laat vallen
Wil dat niet zeggen dat ze niet meer leeft
Als een bloem haar kopje laat hangen
Is het niet zo dat ze geen leven meer geeft
In haar hart zitten de zaadjes
Met dezelfde kleur als haar afgevallen blaadjes
Ze leeft in je herinnering 
Én van haar soort
Groeien duizend bloemen....
Dus zó leeft ze voort!

 

Met jou kan ik delen

Ik zit zo vol angst en ik voel me gevangen
In een web van onzekerheid, maar ik heb een verlangen
Ik zit in een lichaam dat niet voelt als eigen
Praten doet zeer, maar ik wil niet meer zwijgen
Wil jij me helpen om me niet te verschuilen?
Ik durf weinig te zeggen, maar ik kan al iets huilen
Ik zeg nog niet alles, alhoewel ik wel praat
Soms zie je mijn tranen, die je mijn tranen laat
Alles wat nu pijn doet mag jij va
n me weten
En dat ik wel wil vechten, moet jij niet vergeten
Jij mag me vasthouden, alleen om te helen
Want ik denk dat het helpt om met jou te delen
Ik verzwijg soms mijn tranen, maar blijf ernaar vragen
Want door het te delen, leer ik te dragen!

 

Herinneringen

Er branden herinneringen diep in mijn ziel
Duizenden gaten waar ik ooit in viel
Eén blik in de spiegel en ik verdwijn
Ver weg van de onmacht, op de vlucht voor de pijn

De confrontatie in 't heden met dat wat ooit was
Blijf op een opstand, een leven van glas
Een keten van angsten, onverklaarbare tijd
Verloren geweten, tot zien niet bereid

Stemmen en kreten, bedreigd met de dood
Gevoelens van wanhoop, schreeuwen in nood
Gezonken, verdronken, mijn kleintje, mijn "ik"
Een band om mijn nek, het gevoel dat ik stik

Een hand achter ramen, kozijnen van bloed
Tranen van suiker, zout, bitterzoet
De gloed van een vlam, brand in mijn hoofd
Een vuur van herinneringen, nimmer gedoofd....
Terug naar de Inhoudsopgave

 

Verbond

Als twee mensen van elkaar houden
Straalt er een lichtje van geluk
Als twee mensen zo lang bij elkaar kunnen zijn
Kan hun liefde vast niet meer stuk

Twee handen die elkaar niet meer loslaten

Zijn arm om haar schouders, haar lachende mond
Twee paar volmaakt stralende ogen
Twee mensen met hun eigen verbond

Geen mens op aarde komt daar zomaar tussen
Niemand snapt de magie van hun trouw
Alleen deze twee mensen kunnen woordeloos zeggen:
"Mijn lief, ik hou van jou!"

 

Eigen hart

Boven je eigen krachten uitstijgen
Boven je normen, ach wat is het waard
Als je niet weet hoe je liefde moet krijgen
Had je je maar al die moeite bespaard

Handelen zoals je hart je vertelde
Vooruitgaan, maar dan met wat minder verstand
En zonder die angst die je lichaam steeds kwelde
Had je je leven maar in eigen hand

Toekomstig lijden, op vleugels en vliegen
Zonder een landingsplaats, zonder een start
Zonder jezelf elke dag te bedriegen
Met enkel een veilige plaats in je hart

Welkom op aarde, de benen gebroken
Met glas in je hoofd en je ogen zo mat
Zo klein en zo kwetsbaar, zo ineengedoken
Ooit zelf al je hart eens in handen gehad?

Terug naar de Inhoudsopgave

Stampen in de regen

Lekker dansen in de regen
Lekker stampen in een plas
Wat is het toch heerlijk om zo genieten
'k Wou dat er elke dag stortregen was!!!

 

Kringen in het water

Ik gooi een steen in het water
Met een ferme zwaai naar de golven
Ze heeft scherpe vlakken en randen
In de stilte klinkt het geklater
En de echo weerkaatst in mijn handen

In het water zie je nog kringen
Ze worden steeds groter en groter
Tot ze langzaam vervagen
Het leven bestaat ook uit rimpelingen
Die komen en gaan..., alle dagen

Tussen de stromen door heerst er de stilte
Wachtend op misschien nieuwe stenen
Die rakelings langs je ziel scheren
Gevolgd door een snijdende kilte
En het water heeft niets te verweren...

Terug naar de Inhoudsopgave

Praat maar....

Ik hou mezelf steeds voor
Dat wat ik ook zie en wat ik ook hoor
En wat de mensen ook zeggen
Het laat me allemaal koud
Want spreken mag dan zilver zijn

ZWIJGEN IS GÉÉN GOUD!!!

Jij bent uniek  (door Francien Nijkamp)

Blijf trouw aan jezelf met je fouten, je krachten
Je eenzaamheid soms, je emoties, je moed.
Aan dat wat alleen maar in jou kan groeien
In wisselend klimaat met wat kwaad en wat goed.
Blijf trouw aan je denken, verlangen en voelen
Aan uiten, aan warmte, aan stilte en muziek.
Want jij bent een mens als geen ander op aarde
In jou is de wereld bijzonder uniek.

Blijf trouw aan jezelf, aan je lachen, je zingen
Je vallen en opstaan, je inzet, je pijn.
Aan dat wat bij jou hoort, je warmte en verlangen
Waardoor je in alles herkenbaar kunt zijn.
Blijf trouw aan je denken, je zwakte, je aarzelen
Je hoop en je waarden, je angst, je muziek.
Want je bent een mens die gewoon van belang is
In zijn bestaan zo uniek..........

Blijf trouw aan jezelf, bouw een hut in de wereld
Waarin je kunt wonen, kunt schuilen voor 't kwaad.
Kunt warmen en wapenen in hoop en begrijpen
Wanneer men je pijn doet, in liefde en haat.
Blijf trouw aan je wezen, je zwakte en krachten
En speel heel alleen voor jezelf wat muziek.
Want jij bent een mens om van te houden
In jou is de wereld bijzonder uniek..........

Duivel versus Engel

Ik droomde dat ik een engel was
Met goudblonde haren, en vleugels van vlas
Geboren uit de hemel, keek ik op de aarde neer
Ik moest ervan genieten, anders verdween het langzaam weer

Ik was een engel, ik vloog zomaar wat in ’t rond
Ik zweefde omhoog, dan weer omlaag naar de grond
Ik zag en ik vloog en ik voelde me vrij
Maar van een afstand keek de duivel naar mij

Hé engel, zei de duivel, wat vlieg jij daar nog?
Je weet dat ’t niet mag en nu doe je het toch!
Ja, ik weet het meneer de duivel, vrij zijn is niet mijn lot
Toen blies hij met vuur en stenen mijn mooie droom kapot……

 

Jij bent bijzonder!

Jij bent zo heel bijzonder
Als je jezelf bent
Als je in de spiegel kijkt
En toch jezelf herkent!

Jij bent zo heel bijzonder
Ook al ben je nog zo klein
En zie je zelf in die spiegel
Dat jij er ook mag zijn!

Jij bent zo heel bijzonder
Ook al ben je het niet gewend!
En heb je nooit geleerd
Dat je mag zijn zoals je bent!

Terug naar de Inhoudsopgave

Afscheid

Een afscheid kan soms pijnlijk zijn
Je houdt je groot, maar je voelt je klein
Je pakt je jas, je sjaal, je hoed
Je zegt "vaarwel", maar niet voorgoed

Je gaat wel weg, maar heel misschien
Zal ik je binnenkort weer zien!

Dank je wel

Het is niet met woorden te zeggen
Of te beschrijven met een pen
Hoeveel jij voor mij betekend hebt
En hoe dankbaar ik je daarvoor ben

 Hoe ik het zeg of hoe ik het vertel
Mijn hele hart schreeuwt: “Dank je wel!”
Voor wie je bent en wat je doet
Dank je wel dat ik jou heb ontmoet.

In de hemel

Ben jij nu een vogel
Wellicht een vlinder of een vis
Je kunt ook gewoon een engel zijn
En is het waar dat er een hemel is?

Terug naar de Inhoudsopgave

 

Bij jou

Jij houdt me vast als ik soms bang bent
Jij kent mijn angst en mijn verdriet
Jij gelooft in mijn verhalen
En dat ik huil, dat deert je niet

Bij jou mag ik er wezen
Met mijn schaduwen en pijn
Bij jou hoef ik niet sterk te zijn
Mag ik groeien om mezelf te zijn

Mireille

Ik hoor een stille stem in mij
Ver aan angst en mijn verdriet voorbij
Lief, onaangetast klein kind
Dat ooit een weg naar buiten vindt
En ooit zal roepen: IK BESTA
Dat schreeuwt ze alle mensen na
Er schuilt een stille kracht in mij
Zij luistert naar de naam “Mireille”

Vergeet mij niet

Ik hoop dat je me niet vergeet
Maar ik vind het niet erg
Als je over een tijdje
Mijn naam niet meer weet

Daaaaaaag Juffie!!!!

© Mireille

 


Naar het SongboekTerug naar de Galerie

 

"We zijn er bijna, we zijn er bijna..."

Naar huisNaar de introductiepagina